ผงมัทฉะสำหรับไอศกรีมและเบเกอรี่

มัทฉะเป็นผงบดละเอียดของใบชาเขียวที่ปลูกและแปรรูปเป็นพิเศษ ซึ่งนิยมบริโภคในเอเชียตะวันออกต้นชาเขียวที่ใช้สำหรับมัทฉะนั้นปลูกในที่ร่มเป็นเวลาสามถึงสี่สัปดาห์ก่อนเก็บเกี่ยวลำต้นและเส้นเลือดจะถูกลบออกในระหว่างการประมวลผลในช่วงการเจริญเติบโตในร่ม พืช Camellia sinensis จะผลิตธีอะนีนและคาเฟอีนมากขึ้นมัทฉะรูปแบบผงมีการบริโภคที่แตกต่างจากใบชาหรือถุงชา เนื่องจากจะแขวนลอยอยู่ในของเหลว ซึ่งโดยทั่วไปคือน้ำหรือนม

พิธีชงชาแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นมุ่งเน้นไปที่การเตรียม การเสิร์ฟ และการดื่มมัทฉะในรูปของชาร้อนในยุคปัจจุบัน มัทฉะยังใช้แต่งกลิ่นและย้อมอาหาร เช่น โมจิและเส้นโซบะ ไอศกรีมชาเขียว มัทฉะลาเต้ และขนมญี่ปุ่นวากาชิหลากหลายชนิดมัทฉะที่ใช้ในพิธีเรียกว่าเกรดพิธีการ หมายความว่าผงมีคุณภาพสูงพอที่จะใช้ในพิธีชงชามัทฉะคุณภาพต่ำเรียกว่าเกรดสำหรับทำอาหาร แต่ไม่มีคำจำกัดความหรือข้อกำหนดมาตรฐานอุตสาหกรรมสำหรับมัทฉะ

การผสมผสานของมัทฉะนั้นมีชื่อบทกวีที่รู้จักกันในชื่อชาเม ("ชื่อชา") ไม่ว่าจะโดยไร่ผู้ผลิต ร้านค้า หรือผู้สร้างการผสมผสาน หรือโดยปรมาจารย์ของประเพณีชาโดยเฉพาะเมื่อส่วนผสมได้รับการตั้งชื่อโดยปรมาจารย์แห่งสายเลือดพิธีชงชา มันจะกลายเป็นที่รู้จักกันในชื่อโคโนมิของปรมาจารย์

ในประเทศจีนช่วงราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618–907) ใบชาถูกนำไปนึ่งและปั้นเป็นอิฐสำหรับเก็บชาและค้าขายชาเตรียมโดยการคั่วและบดชา ต้มผงชาที่ได้ในน้ำร้อน แล้วเติมเกลือในสมัยราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ. 960–1279) วิธีการชงชาผงจากใบชาแห้งที่ผ่านการอบด้วยไอน้ำและการเตรียมเครื่องดื่มโดยการตีผงชากับน้ำร้อนเข้าด้วยกันในชามกลายเป็นที่นิยม